سبک زندگی خانوادگی در قرآن و سنّت: ریشه‌ها و ابعاد

سبک زندگی خانوادگی در قرآن و سنّت پیشوایان معصوم علیهم السلام

1. اعتقادات و باورها: اعتقاد به توحید، نبوت، و معاد نقش اساسی در تحکیم روابط خانوادگی دارد. این باورها افراد را به سوی رضایت خداوند سوق می‌دهد و آرامش و لذت را از زندگی خانوادگی نشان می‌دهد.
2. اهمیت ازدواج و زندگی مشترک: قرآن و پیشوایان معصوم به ازدواج را امر مقدس و تشویق می‌کنند. رعایت معیارهای پارسایی، دینداری، آراستگی اخلاقی، همتایی، و تناسب در انتخاب همسر، اصولی است که تاکید می‌شود.
3. عدم تکلفات و مدیریت مالی: پیشوایان معصوم بر اجتناب از تکلفات و زندگی ساده تأکید داشته‌اند. مدیریت مالی به‌صورت عاقلانه و همکاری در امور مالی خانواده از اصول مهم در سبک زندگی آن‌ها بود.
4. پیشگیری از خشونت و رفتار شایسته: توجیه قرآنی به مردان برای رفتار شایسته با زنان و تحمل بدیها و ناخشنودی‌ها، نشان از اهمیت ارتقاء روابط خانوادگی دارد.
5. توجّه به موضوعات عاطفی و رفتار محترمانه: تأکید بر برخورد شایسته و محترمانه با همسران، همراه با نمونه‌های از پیامبر (ص) نشانگر اهمیت این اصل در زندگی خانوادگی است.
6. مدیریت خانواده به عهده مرد: توجیه در قرآن بر این است که مدیریت خانواده به عهده مرد است، اما با همکاری و احترام به نقش زنان در زندگی خانوادگی.
7. احساس مسئولیت و مشارکت در اعمال دینی: پیشوایان معصوم به افراد خانواده تأکید کردند تا احساس مسئولیت در اعمال دینی مشترک و مشارکت در نماز و روزه را نداشته باشند.
8. احترام و موازنه در حقوق همسران: توجه به احترام به حقوق همسران و اعمال موازنه در زندگی خانوادگی، از اصولی است که در سبک زندگی خانوادگی پیشوایان معصوم مدنظر قرار داشت.

این اصول و توصیه‌ها، اگر به عمل برود، به ایجاد یک زندگی خانوادگی سالم، پر از محبّت و احترام کمک خواهد کرد.

سبک زندگی خانوادگی در قرآن و سنّت پیشوایان معصوم (علیهم السلام)

چکیده:
سبک زندگی خانوادگی در آیین اسلام همچون درختی است که ریشه آن، باورها و اندیشه‌ها و ساقه و شاخه‌هایش، ارکان و وظایف اعضای خانواده می‌باشد. این پژوهش به بررسی سبک خانوادگی در قرآن و سنّت پیشوایان معصوم (ع) در ابعاد تشکیل خانواده و ازدواج، محیط خانواده و اداره آن و همسرپروری می‌پردازد.

از منظر قرآن کریم و سنّت پیشوایان معصوم (ع)، باورها و اعتقادات نقش اساسی در خانواده دارند و ازدواج را امر مقدسی می‌دانند که به آن تشویق می‌کنند. معیارهای تقوا، عقل، اخلاق نیک و همتایی در انتخاب همسر مورد توجه قرار می‌گیرند. مدیریت خانواده را به عهده مرد و لزوم مسئولیت‌پذیری اعضای خانواده نسبت به یکدیگر، به ویژه مسئولیت تربیت دینی پدر نسبت به فرزندان و همکاری زن و شوهر در خانه ضروری می‌دانند. تأکید به رفتار شایسته با همسران و محبت و مهرورزی نسبت به آنان نیز دارند.

کلیدواژه‌ها:

• قرآن
• سنّت
• خانواده
• سبک زندگی
• پیشوایان معصوم (ع)

مقدمه:
سبک زندگی به شکل نوین اولین بار توسط “آلفرد آدلر” در روانشناسی به سال 1929 میلادی ابداع شد. اگرچه آدلر آن را ابداع کرد، اما پیروان کلاسیک او و دیگران به تفصیل آن پرداخته‌اند. محققان تعاریف گوناگونی بر اساس بینش و نگرش خاص خود ارائه داده‌اند. در تعاریف جامعه‌شناسانه، بیشتر بر هنجارها و منش‌های اجتماعی افراد در جامعه تأکید دارند و روانشناسان بیشتر به بُعد فردی و شخصیتی می‌پردازند. اما این تعاریف تک‌بُعدی هستند و فقط به یک بُعد از ابعاد زندگی انسان‌ها توجه داشته‌اند. با اینکه آیین اسلام، آیینی جامع و کامل است و انسان‌ها را کامل‌تر و جامع‌تر مورد ارزیابی قرار می‌دهد و زندگی را با پشتوانه امور اعتقادی و بینش‌ها مورد ارزیابی قرار می‌دهد، حتی رفتارهایی همچون نماز، اگر اعتقاد به خدا و معاد را پشتوانه خود نداشته باشد، رفتار اسلامی محسوب نمی‌شود. بنابراین، سبک زندگی اسلامی شیوه‌ای از زندگی است که انسان با تکیه بر نظام ارزشی و مبانی اعتقادی خود در زندگی فردی و اجتماعی برای ایجاد ارتباط با محیط و جامعه، پاسخ به خواسته‌ها و تأمین نیازهایش به‌کار می‌گیرد.

سبک زندگی اسلامی و نقش باورها و اندیشه‌ها در زندگی خانوادگی

سبک زندگی اسلامی دارای قلمرو وسیعی است که در این مقاله، به ارزیابی سبک زندگی خانوادگی پرداخته می‌شود. این سبک زندگی همچون درختی با ریشه‌هایی از باورها و اندیشه‌ها شکل می‌گیرد و وظایف اعضای خانواده را شاخه‌ها و ساقه‌ها آن تشکیل می‌دهند. در این مقاله، ریشه‌های این سبک زندگی، ازدواج و تشکیل خانواده، محیط و اداره خانواده، و همسرپروری مورد بررسی قرار می‌گیرد.

پرسش‌های مورد بررسی:

1. نقش اندیشه‌ها و باورها در سبک زندگی خانوادگی از منظر قرآن و سنت پیشوایان معصوم (ع) چگونه است؟
2. سبک زندگی خانوادگی در قرآن و سنت پیشوایان معصوم (ع) در امر تشکیل خانواده و ازدواج چگونه است؟
3. سبک زندگی خانوادگی در قرآن و سنت در محیط خانواده و اداره آن چگونه می‌باشد؟
4. سبک زندگی خانوادگی در قرآن و سنت پیشوایان معصوم (ع) در برخورد با همسر چگونه است؟
5. سبک زندگی خانوادگی در قرآن و سنت پیشوایان معصوم (ع) در محبت و مهرورزی نسبت به همسر چگونه می‌باشد؟

1.نقش باورها و اندیشه‌ها: باورها و اندیشه‌ها نقش اساسی در زندگی خانوادگی دارند. ایمان به خدا، توجه به عدالت و رحمت، و توکل بر خداوند، اثرات مثبت بر زندگی فرد و جنبه‌های خانوادگی او دارند. این باورها سبب مهار رفتاری اعضای خانواده شده و عطوفت و رحمت در ارتباطات خانوادگی تقویت می‌شود. ایمان به خداوند و توکل بر او، خانواده را در برابر مشکلات و چالش‌ها محکم‌تر می‌کند.

اسلامی پرداخته می‌شود. در اینجا، نقش باورها و اندیشه‌ها در زندگی خانوادگی، ازدواج و تشکیل خانواده، و اعتقاد به معاد و زندگی پس از مرگ مورد بررسی قرار می‌گیرد.

2. اعتقاد به رسالت و نبوّت: نقش باور به اصل نبوّت و امامت در زندگی خانوادگی دو بُعد دارد. اولین بُعد آن، آموزش امور دینی است که شامل شناخت تعالیم دین، احادیث پیشوایان معصوم و الگوپذیری از آنان در زندگی خانوادگی می‌شود. این شامل اموری نظیر گزینش همسر، مهریّه و جهزیّه، مراسم ازدواج، و روش برخورد با اعضای خانواده می‌شود.

3. اعتقاد به معاد و زندگی پس از مرگ: باور به معاد و زندگی پس از مرگ تأثیرات زیادی بر زندگی خانوادگی دارد. این باور، خانواده را متوجه اهداف پایداری می‌کند و به پیوند بیشتر اعضای خانواده کمک می‌کند. همچنین، این باور می‌تواند در مواجهه با مشکلاتی همچون فقدان عزیزی یا مشکلات اقتصادی، فرد را در آرامش روانی یاری دهد.

4. اعتقاد به رسالت و نبوّت در امور دینی: باور به اصل نبوّت و رسالت تعلیمات دینی را شناخته و از آن‌ها در امور زندگی خانوادگی الهام گرفته و الگوبرداری می‌کند. این شامل گزینش همسر، مهریّه، و سایر مسائل زندگی خانوادگی می‌شود.

5. اهمیت ازدواج در قرآن و سنت: قرآن به اهمیت ازدواج تأکید کرده و از افراد دعوت به ازدواج نموده است. این تأکید نه تنها در حفظ چشم و فرج بلکه در رشد معنوی و تکامل افراد نیز مؤثّر است. پیشوایان معصوم نیز از ازدواج به عنوان امری مناسب و موجب تکامل معنوی تأکید می‌کردند.

6. رهبانی نبودن پیشوایان معصوم: پیشوایان معصوم در عین اهتمام به مسائل معنوی، از رهبانی نبودند و به افراد تأکید می‌کردند که ازدواج نه تنها با معنویت تعارضی ندارد، بلکه در رشد آن بسیار مؤثّر است.

در موضوع مهریّه و جهیزیّه، پیشوایان معصوم نمونه‌ای از رهجویی به روش متعادل و معقول داشتند. مهریّه حضرت زهرا (س) به اندازه‌ای کوچک بود که با قیمت حدود پانصد درهم فروخته شد. این مبلغ سپس برای تهیه جهیزیّه‌ای معقول و کاربردی استفاده گردید.

جهیزیّه حاصل از فروش مهریّه شامل مواردی همچون پیراهن، روسری بزرگ، حولة سیاه خیبری، تختخواب ریسمانی، دو عدد تشک (یکی از پشم گوسفند و دیگری از لیف خرما پر شده)، چهار عدد بالش، پردة پشمینه، قطعة حصیر و بوریا، آسیای دستی، طشت مسی، ظرف چرمی، مَشک برای آبکشی، کاسه برای شیر، آفتابه، سبوی سبزفام، و چندکوزة سفالین بود.

امام علی (ع) نیز برای آماده‌سازی خانه‌ای محترمانه و متعادل، اقدام به تهیّه مواردی از قبیل چوبی برای نصب لباسها، پوست گوسفند و متّکا از لیف خرما برای پوشش فرش، انتخاب مقداری شن نرم برای فراهم کردن این فرش کرد.

این نمونه‌ها نشان‌دهنده رهجویی به نحوه‌ی متعادل و معقول در امور مهریّه و جهیزیّه توسط پیشوایان معصوم می‌باشد. این اقدامات نه تنها به حفظ ارزش مهریّه کمک می‌کردند بلکه جهت تهیّه اقلام ضروری برای زندگی خانوادگی نیز مؤثّر بودند.

سبک زندگی خانوادگی در قرآن و سنّت در محیط خانواده و اداره آن

1. مدیریت خانواده: از آنجا که خانواده یک واحد اجتماعی است و نیاز به مدیریت دارد و تأمین معیشت و نفقه زن به مرد سپرده شده است، مدیریت خانواده به مرد سپرده شده است. آیه مقدسه می‌فرماید: “مردان، سرپرست و نگهبان زنانند، به‌خاطر برتریهایی که خداوند برای بعضی نسبت به دیگران قرار داده است، و به‌خاطر انفاقهایی که از اموالشان در مورد زنان می‌کنند، و زنان صالح، زنانی هستند که متواضع هستند و در غیاب همسر خود، اسرار و حقوق او را در مقابل حقوقی که خدا برای آنان قرار داده، حفظ می‌کنند (سوره النساء، آیه 34).در روایت آمده است که علی (ع) و فاطمه (س) وارد زندگی مشترک شدند، و پیامبر (ص) برای دختر و داماداش تقسیم کار کرد و مدیریت خانه را بر عهده علی (ع) گذاشت و کارهای داخل منزل به عهده حضرت فاطمه (س) باشد و کارهای خارج منزل بر عهده علی (ع) (منبع: مجلسی، 1403ق، جلد 1، صفحه 43 و 86).
2. همکاری در اداره خانه: از نکات بسیار مهم در سبک زندگی خانوادگی، پیشوایان معصوم (ع) یاری رساندن و همکاری در اداره منزل می‌باشد. کلمات اولیای دین (ع) نکات جالب توجّهی بیان شده که توجّه به آنها انگیزه همکاری را در منزل بیشتر می‌کند. به عنوان مثال، آمده است: “اگر زنی به همسرش جرعه‌ای آب بنوشاند، ارزش معنوی این رفتار بیش از ثواب یک سال روزه و عبادت شبهای آن است و خداوند در برابر هر جرعه آب که به همسرش مینوشاند، برای او شهری در بهشت بنا می‌کند و شصت گناه او را می‌بخشد (منبع: حرّ عاملی، 1409ق، جلد 14، صفحه 124).همچنین در مورد همکاری مرد در خانه، رسول خدا (ص) به علی (ع) سفارش می‌فرماید: “مردی نیست که به همسرش در خانه کمک کند، مگر آنکه به تعداد موهای بدنش عبادت یک سال روزه با نماز در شبهایش برای او پاداش قرار میدهند و خداوند پاداش پیامبران صبوری مانند داوود (ع)، یعقوب (ع) و عیسی (ع) را برای او قرار میدهد. ای علی! کسی که از خدمت به خانواده خوداری نکند، خداوند نام او را در زمره شهدا مینویسد و در مقابل هر روز و شب خدمت و هر قدم و رنج بدن به او پاداش بسیار میدهد. ای علی! یک ساعت خدمت در خانه بهتر از عبادت هزار سال، هزار حج، عمره و… سیر کردن هزار گرسنه و… بخشش هزار دینار… از دنیا خارج نمی‌شود، مگر آنکه جایگاه خود را در بهشت ببیند (منبع: مجلسی، 1403ق، جلد 1، صفحه 101 و 106).در سیره پیشوایان معصوم چنین چیزی وجود داشته است. علی (ع) آب و هیزم خانه و جارو و نظافت آن را بر عهده می‌گرفت و همسر ایشان (فاطمه (س)) آرد کردن، خمیر و پخت نان را انجام می‌داد.
3. احساس مسئولیت اعضای خانواده: از مهمترین نکات زندگی خانوادگی این است که اعضای خانواده احساس مسئولیت نسبت به یکدیگر داشته باشند. این احساس مسئولیت در قرآن و سنت تأکید شده و مسئولیت از نظر دینی به معنای مراقبت و مواظبت بر ایمان اعضای خانواده است. “ایّها الّذین آمنوا، قوا أنفسکم وأهلیکم نارًا” (آیه 6 سوره التحریم) این آیه به مسئولیت اعضای خانواده نسبت به یکدیگر اشاره دارد.
4. ورود و خروج از خانه: آدابی که در مورد ورود و خروج از خانه توصیه می‌شود، نشان از احترام و توجه به همسر دارد. مثل اینکه زن در هنگام خروج شوهر از خانه او را بدرقه کند و به استقبال او برود. این نکته در زندگی مشترک علی (ع) و فاطمه (س) نیز مشاهده می‌شود.
5. هدیه دادن: هدیه دادن در مناسبت‌های خاص مانند روزهای عید یا بازگشت از سفر نشان از احترام و محبت است. این عمل می‌تواند به تقویت محبت در خانواده کمک کند. رسول خدا (ص) نیز توصیه می‌کند که اعضای خانواده به یکدیگر هدیه دهند تا محبّت افزوده شود.

سبک زندگی خانوادگی در قرآن و سنّت پیشوایان معصوم در محبّت و مهرورزی

1. محلّ امنیّت و آرامش: خانواده در قرآن به عنوان محلّ امنیّت و آرامش توصیف شده و اساس آن بر مهر و محبّت بنا شده است. آیه “وَمِنْ آیَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَکُم مِّنْ أَنفُسِکُمْ أَزْوَاجًا لِّتَسْکُنُوا إِلَیْهَا وَجَعَلَ بَیْنَکُم مَّوَدَّةًوَرَحْمَةً إِنَّ فِی ذَلِکَ لَآیَاتٍ لِّقَوْمٍ یَتَفَکَّرُون” (الروم 21) به مهمّت ایجاد این آرامش و محبّت در خانواده اشاره دارد.
2. روابط عاطفی: پیشوایان معصوم در روابط عاطفی با همسران نمونه برجسته‌ای بودند. محبّت فاطمه (س) به علی (ع) و برعکس، نشان از عمق روابط آنها دارد. این روابط به گونه‌ای بوده که حتی در شهادت، علی (ع) از غم و ناراحتی‌های خود حرف می‌زند.
3. گفتگوی عاطفی و شوخی: در زندگی خانوادگی، گفتگوهای عاطفی و شوخی‌ها می‌توانستند به تقویت ارتباطات بین اعضای خانواده کمک کنند. نقلی که از زندگی علی (ع) و فاطمه (س) آمده، حاکی از این است که این جمع‌آوری از مواقف مثبت و شوخی‌های سالم بود.
4. توجه به همسر: توصیه به توجّه به همسر، نشان از احترام و محبّت در خانواده دارد. همچنین، توصیه به تشویق و ابراز عشق به همسر از طریق گفتار نشان از ارتباط گرم و پایدار است.
5. تقویت محبّت با پاداش اخروی: تشویق به محبّت و مهرورزی در قرآن با اشاره به پاداش اُخروی نشان داده شده است. آیه “فَمَنَّ اللَّهُ عَلَیْنَا وَوَقَانَا عَذَابَ السَّمُومِ” (الطور 26-27) نشان از برکت محبّت و اجتناب از خشم و ناراحتی در زندگی خانوادگی دارد.

سبک زندگی خانوادگی در قرآن و سنّت پیشوایان معصوم در برخورد شایسته با همسر

1. اعتقادات و باورها: اعتقاد به توحید، نبوت، و معاد نقش اساسی در تحکیم روابط خانوادگی دارد. این باورها افراد را به سوی رضایت خداوند سوق می‌دهد و آرامش و لذت را از زندگی خانوادگی نشان می‌دهد.
2. اهمیت ازدواج و زندگی مشترک: قرآن و پیشوایان معصوم به ازدواج را امر مقدس و تشویق می‌کنند. رعایت معیارهای پارسایی، دینداری، آراستگی اخلاقی، همتایی، و تناسب در انتخاب همسر، اصولی است که تاکید می‌شود.
3. عدم تکلفات و مدیریت مالی: پیشوایان معصوم بر اجتناب از تکلفات و زندگی ساده تأکید داشته‌اند. مدیریت مالی به‌صورت عاقلانه و همکاری در امور مالی خانواده از اصول مهم در سبک زندگی آن‌ها بود.
4. پیشگیری از خشونت و رفتار شایسته: توجیه قرآنی به مردان برای رفتار شایسته با زنان و تحمل بدیها و ناخشنودی‌ها، نشان از اهمیت ارتقاء روابط خانوادگی دارد.
5. توجّه به موضوعات عاطفی و رفتار محترمانه: تأکید بر برخورد شایسته و محترمانه با همسران، همراه با نمونه‌های از پیامبر (ص) نشانگر اهمیت این اصل در زندگی خانوادگی است.
6. مدیریت خانواده به عهده مرد: توجیه در قرآن بر این است که مدیریت خانواده به عهده مرد است، اما با همکاری و احترام به نقش زنان در زندگی خانوادگی.
7. احساس مسئولیت و مشارکت در اعمال دینی: پیشوایان معصوم به افراد خانواده تأکید کردند تا احساس مسئولیت در اعمال دینی مشترک و مشارکت در نماز و روزه را نداشته باشند.
8. احترام و موازنه در حقوق همسران: توجه به احترام به حقوق همسران و اعمال موازنه در زندگی خانوادگی، از اصولی است که در سبک زندگی خانوادگی پیشوایان معصوم مدنظر قرار داشت.

این اصول و توصیه‌ها، اگر به عمل برود، به ایجاد یک زندگی خانوادگی سالم، پر از محبّت و احترام کمک خواهد کرد.

سوالات متداول:

1. چرا ازدواج در قرآن و سنّت به عنوان امری مقدس تلقی می‌شود؟ ازدواج به عنوان یک امر مقدس در قرآن و سنّت به عنوان مبدأ اصلی تأسیس خانواده و حفظ سلامت اجتماعی تلقی می‌شود. این اتحاد به پایبندی به اصول دینی و تقوا، به حفظ ارزش‌ها و معیارهای اخلاقی، و توسعه مسیرهای رشد شخصی و جمعی کمک می‌کند.
2. چه نقشی برای اعتقادات دینی همچون توحید، نبوت، و معاد در تحکیم روابط خانوادگی در نظر گرفته می‌شود؟ اعتقادات دینی مانند توحید، نبوت، و معاد، اساس تعهّدات و ارزش‌های اخلاقی در زندگی خانوادگی را فراهم می‌کنند. این اعتقادات، به افراد کمک می‌کنند تا با تکیه بر اصول دینی، در برخورد با چالش‌ها و مشکلات خانوادگی بهترین تصمیمات را بگیرند و به عنوان الگوهایی برای رفتارها و انتخاب‌ها عمل کنند.
3. توجیه قرآنی برای مدیریت خانواده به عهده مرد چیست؟ قرآن تأکید دارد که مردان باید به عنوان سرپرست خانواده عمل کنند و مسئولیت مدیریت خانواده و ایجاد امنیت و آرامش را بپذیرند. این توجیه از امر تأسیسی در اسلام بوده و به مردان دستور می‌دهد که با عدالت و توجه به حقوق همسر و فرزندان، خانواده را به سمت پیشرفت ببرند.
4. چطور پیامبر اسلام (ص) در برخورد با همسران نمونه برتری فراهم کرد؟ پیامبر اسلام (ص) با برخورد محبّت‌آمیز و عدالت‌محور با همسران، نمونه برتری از روابط زناشویی را ارائه داد. او به همسرانش احترام می‌گذاشت، مشکلات را با صداقت حل می‌کرد، و توجه و محبّت خود را به آن‌ها نشان می‌داد.
5. چطور توجیه می‌شود که بدیها و ناخشنودی‌ها در روابط زناشویی تحمّل شوند؟ قرآن توصیه می‌کند که در صورت ناخشنودی‌ها، جلوی آن‌ها گرفته شود و تلاش برای حل مسائل با دیدگاهی مسئولانه انجام شود. تحمّل این بدیها به منظور حفظ و تقویت امنیت خانواده و ایجاد زندگی مشترک سالم و خوشبخت تلقی می‌شود.

نتیجه گیری:

در نتیجه، می‌توان گفت که از دیدگاه قرآن کریم و سنت پیشوایان معصوم، باورها و اعتقادات دینی، از جمله توحید، نبوت، و معاد، نقش حیاتی در تحکیم روابط خانوادگی ایفا می‌کنند. این باورها به عنوان ستون‌های اساسی زندگی خانوادگی شناخته شده و ترک آنها می‌تواند منجر به مشکلات مختلف شود. اعتقاد به وجود خدا و پیروی از تعالیم دینی، زندگی خانوادگی را به سوی کسب رضایت الهی هدایت می‌کند و اعتقاد به رسالت و نبوت نیز از لحاظ فراگیری تعالیم دینی از الگوهای پیشوایان برای راهبردی والا در زندگی افراد خانواده به شمار می‌رود.

همچنین، اعتقاد به زندگی پس از مرگ، خانواده را از بیمعنایی و بیهدفی نجات می‌دهد و به مشکلات اقتصادی، اجتماعی و دیگر زمینه‌ها حل‌وفصل می‌بخشد. در این سیاق، ارتباط فرد با خداوند و معتقد بودن به دنیای اخروی، انگیزه برای اخلاقیات مثبت و ارتقاء روابط انسانی خانواده را فراهم می‌سازد.

سبک زندگی خانوادگی در امور تشکیل خانواده و ازدواج نیز، بر اساس دستورات قرآن و سنت، به عنوان یک امر مقدس و مهم تلقی می‌شود. ازدواج با رعایت معیارهای پارسایی، دینداری، و اخلاقی، همتایی و تناسب خانوادگی، و آراستگی به فضایل اخلاقی، از سوی پیشوایان معصوم تشویق شده است. همچنین، عدم تکلفات مادی و توجه به امور روحانی، نشان از سبک زندگی ساده و مقدس پیشوایان معصوم است.

از نگاه قرآن کریم، خانواده به عنوان محلّ امنیت و آرامش تلقی شده و محبت و مهرورزی بین اعضای خانواده، به عنوان اساس حفظ این امنیت، تأکید شده است. این احساس مسئولیّت و ارتباط عاطفی، از طریق پاداش اُخروی، خانواده را به سمت ایجاد وحدت و همبستگی هدایت می‌کند.

همچنین، از منظر پیشوایان معصوم، برخورد شایسته با همسران و مدیریت خانواده به عنوان مسئولیت مرد تلقی می‌شود و زن نیز موظف به پذیرش این مسئولیت و یاری رساندن در اداره خانه می‌باشد. این نگرش به ایجاد اتحاد و هماهنگی در زندگی خانوادگی کمک می‌کند.

در نهایت، سبک زندگی خانوادگی در اسلام، با تأکید بر اصول دینی و اخلاقی، به عنوان یک الگوی مفید برای حفظ آرامش و سعادت در زندگی خانوادگی شناخته می‌شود.